Փոփոխությունների տեսակներն ու անհրաժեշտությունը

Կազմակերպչական փոփոխությունները ներառում են ինչպես դինամիկ հավասարակշռությունը չխախտող (այսինքն՝ տվյալ կառույցի շրջանակներում ծավալվող գործընթացները), այնպես էլ զարգացման գործընթացները, որոնք խախտում են այդ հավասարակշռությունը:

Կազմակերպչական փոփոխությունները կարող են ներառել կազմակերպության բոլոր ենթահամակարգերը բաժինները։ Հարկ է նշել, որ դրանք բոլորը սերտորեն փոխկապակցված են, և ենթահամակարգերից մեկում փոփոխությունները ենթադրում են առնվազն մասնակի փոփոխություններ այլ ոլորտներում ևկարող են ազդել կազմակերպության վրա որպես ամբողջություն:

Փոփոխությունների տեսակներն են՝

  1. Կազմակերպության վերակազմավորում

Ներառում է կազմակերպության հիմնարար փոփոխություն, որն ազդում է նրա առաքելության և կազմակերպչական մշակույթի վրա: Այս տեսակի փոփոխությունը կարող է տեղի ունենալ, օրինակ, երբ կազմակերպությունը փոխում է իր արդյունաբերությունը, և դրա արտադրանքը և շուկայի դիրքը համապատասխանաբար փոխվում են:

2. Արմատական ​​վերափոխում

Կազմակերպությունը չի փոխում արդյունաբերությունը, բայց միևնույն ժամանակ նրանում տեղի են ունենում արմատական ​​փոփոխություններ, որոնք պայմանավորված են, օրինակ, նրա միաձուլմամբ այլ կազմակերպության հետ։ Այս դեպքում տարբեր մշակույթների միաձուլումը, նոր ապրանքների և նոր շուկաների ի հայտ գալը պահանջում են ուժեղ ներկազմակերպչական փոփոխություններ, հատկապես կազմակերպչական մշակույթի վերաբերյալ:

3. Չափավոր
վերափոխում

Այն իրականացվում է այն դեպքում, երբ կազմակերպությունը շուկա է դուրս գալիս նոր արտադրանքով և փորձում է հաճախորդներին ներգրավել դեպի այն։ Տվյալ դեպքում փոփոխությունները վերաբերում են առաջին հերթին արտադրական գործընթացին, ինչպես նաև շուկայավարմանը։

4. Կանոնավոր փոփոխություններ

Կապված է մարքեթինգային ոլորտում փոխակերպումների իրականացման հետ՝ կազմակերպության արտադրանքի նկատմամբ հետաքրքրությունը պահպանելու համար: Այս փոփոխությունները էական չեն, և դրանց իրականացումը քիչ ազդեցություն ունի ընդհանուր կազմակերպության գործունեության վրա:

5. Անփոփոխ գործողություն

Առաջանում է, երբ կազմակերպությունը հետևողականորեն իրականացնում է նույն ռազմավարությունը: Ռազմավարության այս ներդրմամբ փոփոխություններ չեն պահանջվում, քանի որ որոշակի հանգամանքներում կազմակերպությունը կարող է լավ արդյունքներ ստ անալ՝ հիմնվելով կուտակված փորձի վրա։ Այնուամենայնիվ, այս մոտեցմամբ կարևոր է հստակորեն հետևել արտաքին միջավայրի հնարավոր անցանկալի փոփոխություններին:

Իհարկե, մենք ամբողջությամբ չենք ընդգծի փոփոխությունների հետ կապված մարդու հոգեկանի բոլոր առանձնահատկությունները, բայց արժե առանձնացնել հիմնական 6-ը, որոնք ամենաբնորոշն են մարդ էակին։

Մարդը վարժվում է ամեն ինչին։ Մարդն ունի ադապտացվելու որակ և ուր էլ գնում է, որտեղ էլ հայտնվում է, մի դեպքում շատ, մյուս դեպքում քիչ, բայց հարմարվում է արտաքին աշխարհի փոփոխություններին։
Առաջին տպավորությունը մնում է ընդմիշտ։ Առաջին տպավորությունը հավերժ է հիշվում։ Ինչ աչքերով է մարդդ առաջին անգամ նայում գործընթացին, դա կարծես վճռորոշ է։
Ցանկացած փոփոխություն սթրեսային է: Մարդը վարժվում է ինչ-որ հարմարավետության գոտում ապրելուն, և ցանկացած փոփոխություն նրա համար փոքր ցնցում է։Իսկ փոփոխությունները սթրեսի ենթարկում են մարդուն և էական չէ դրական, թե բացասական։
Բոլոր սովորությունները ձևավորվում են վերևից վար: Վերից վար ասելով ինկատի ունենք առաջնորդից մինչ ենթակա։ Ինչ սովորություններ ունեն ընկերության ղեկավարները, դրանք ընդունվում են ենթակաների կողմից:
Առաջնորդներին կարելի է գտնել ցանկացած թիմում: Թիմն իր որակով կարող է լինել լինել վատը կամ շատ լավը, բայց նրանում միշտ կան մարդիկ, ովքեր բոլորից մի փոքր ավելիի կարիք ունեն: Նրանք ունեն առաջնորդի որակներ և ուզում են խումբն իրենց հետևից տանել ։ Նրանց կարելի է գտնել յուրաքանչյուր խմբում:
Տեղեկությունների մեծ մասը ուղեղ է մտնում տեսողության միջոցով: Մարդու ուղեղը մի նման հատկանիշ ունի, ըստ որի տեսողության շնորհիվ մենք ստանում ենք տեղեկատվության 83%-ը։

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *