Պետությունը դա հասարակական պայմանագրի արդյունքն է։ Առաջին ատրիբուտներից մեկը այն էր։
Պետությունը լուծում էր պաշտոնական խնդիրը դրսում, իսկ ներսում կազմակերպչական խնդիրներից լուծվում էր` աշխատանքը, առևտրատնտեսականի լուծում։ Հնդկաստանում հայ վաճառականներն ունեին մեծ արտոնություն, Ջուղայի վաճառականների միջոցով իրականացվում էր առևտուրը։ Պետությունը պետք է ունենար զինված ուժ։ Ներքին կարգ ու կանոնը հետևելու համար կար մաս, որը զբաղվում էր ներքին խնդիրների լուծման։